– Powódź nam pokazała, że wciąż musimy jednak, w związku z przyrodą, uważać. Nie możemy myśleć, że już ją opanowaliśmy, że wciąż nie działamy tak jak powinniśmy, że dużo działań było pozornych, że dużo pieniędzy na zabezpieczenie przeciwpowodziowe w ciągu tych lat od 1997 roku zostało zużytych, ale że te pieniądze prawdopodobnie poszły niedobrze. Poza tym pokazała też, że nie jesteśmy w niej przygotowani w takiej sferze zarządzania. Wydaje mi się, że wszyscy szefowie gmin, miast, burmistrzowie, prezydenci, wójtowie powinni być przygotowani na działania antykryzysowe, że wszystkie procedury powinny być, co jakiś czas sprawdzane. Zawiodło wiele rzeczy – oceniła Katarzyna Lubiniecka-Różyło z Nowej Lewicy.
– Łączność i komunikacja – widzieliśmy, jak działała, zwłaszcza w pierwszych dniach powodzi. Poza tym taki łańcuch podejmowania decyzji. Brak decyzyjności w wielu przypadkach. Nie było wiadomo, kto ma podjąć daną decyzję – czy spuszczać wodę ze zbiorników retencyjnych, czy nie spuszczać. Jedni zrzucali tę odpowiedzialność na drugich. Tak było w przypadku choćby informowania o, tym kiedy tama w Stroniu Śląskim puściła – komentował Damian Mrozek z Prawa i Sprawiedliwości.
– Te ostatnie tygodnie pokazały, jak doświadczenie, ciągłość instytucji, są istotne z punktu widzenia zabezpieczenia obywateli, ich bezpieczeństwa, konsekwencja, sprawczość, decyzyjność. I to było po stronie, na przykład władz samorządowych w Wrocławiu. Tu doświadczenie całego samorządu spowodowało, że akcja powodziowa była prowadzona, użyję tego słowa perfekcyjnie. Doświadczenie ludzi, którzy doradzali też samorządowi Wrocławia, prezydentowi, to było widać, że to są osoby, które miały doświadczenie szczególnie z roku 2010 – zauważył Marek Łapiński z Koalicji Obywatelskiej.
