Wystawę przygotowaliśmy wspólnie z wykładowczyniami z wykładowcami Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej oraz oczywiście z najważniejszymi bohaterami i bohaterkami tej wystawy, czyli ze studentkami i studentami. Prace powstawały w czasie pandemii, w trybie zdalnym, więc też to było dla nas szczególnie istotne, żeby uhonorować nie tylko Tadeusza Różewicza, ale też osoby studiujące za ich wysiłek, wkład i zaangażowanie w ten temat – mówi prof. Karolina Jaklewicz, kierownicza Katedry Architektury i Sztuk Wizualnych PWr.
Prace stworzyli studenci trzeciego i czwartego roku architektury. Prowadzący wybrali najlepsze najlepsze z nich.
Zależało nam na pokazaniu różnorodności technik i różnych interpretacjach. Czterech prowadzących i cztery techniki: kolaże fotograficzne, grafiki cyfrowe, formy przestrzenne i malarstwo – mówi prof. Karolina Jaklewicz, kierownicza Katedry Architektury i Sztuk Wizualnych PWr.
Jednym z twórców prac pokazanych na wystawie poświęconej Różewiczowi jest Michał Grondowy, student 4. roku.
Stosowałem technikę mieszania farby z piachem i żwirem, gdyż moją inspiracją był wiersz „Ocalony”, w którym Różewicz posługuje się zestawieniem kontrastów. Na początku nałożony został na płótno szablon, następnie całość została pokryta tą grubą strukturą kilkuwarstwową, szablon został ściągnięty i to płótno wyszło, ocalało – mówi Michał Grondowy, student 4. roku architektury.
Dla młodego artysty ważny był kontrast kolorystyczny i kontrast faktur, ale też to, jak dzieło będzie wpływać na odbiorcę.
Wziąłem na warsztat ten konkretny wiersz, który przeanalizowałem i chciałem w jak najprostszej formie przedstawić go tak, żeby ktoś, kto nie do końca zna poezję Różewicza, mógł choć trochę wejść w mój umysł i odnaleźć to, co chciałem przedstawić – mówi Michał Grondowy, student 4. roku architektury.
W dzisiejszym świecie, który jest zagrożony przez autorytaryzmy, przez autorytarną władzę, uświadamianie sobie, do czego taka władza może doprowadzić, właśnie na podstawie Twórczości Tadeusza Różewicza, na podstawie jego wspomnień wojennych jest niezwykle istotne, żebyśmy tę świadomość mieli, żeby młode pokolenie pamiętało, do czego są zdolni ludzie – mówi prof. Karolina Jaklewicz, kierownicza Katedry Architektury i Sztuk Wizualnych PWr.
