– Zajmujemy się wieloma rzeczami. Edukujemy, docieramy do wszystkich grup społecznych, które byłyby zainteresowane ochroną ptaków przed kolizjami ze szkłem. Prowadzimy badania naukowe, to bardzo ważna część naszej codziennej pracy. Organizujemy spotkania, prowadzimy konferencje, warsztaty. Przede wszystkim zabezpieczamy szklane powierzchnie, czyli są to konkretne działania ochronne – mówi Ewa Zyśk Gorczyńska z Fundacji Szklane Pułapki.
– Zawsze mam na myśli to, że to ptaki zabezpieczamy przed zderzeniem z szybą, nie szyby przed zderzeniem z ptakami – mówi Małgorzata Pietkiewicz z Fundacji Szklane Pułapki.
Duża część pracy fundacji odbywa się w terenie. Specjalnie wybrane zespoły oznakowują powierzchnie, w które najczęściej uderzają ptaki. W dużych miastach są to zazwyczaj bloki i szklane budowle, które w ostatnich kilku latach stają się coraz bardziej popularne, a dla ptaków stanowią coraz większe zagrożenie.
– Fundacja prowadzi Ogólnopolski Rejestr kolizji ptaków z szybami. Jego głównym zadaniem jest zbieranie informacji na temat kolizji ptaków. Możemy tam wprowadzić każdą obserwację – począwszy od ptaka martwego jej ślady, czyli tak zwane ptaki-duchy albo pióra przyklejone na szybie, które też są dowodem na to, że tu ptak zderzył się ze szklaną powierzchnią – mówi Ewa Zyśk Gorczyńska.
– Mamy przygotowane paski transportowe, na których jest odpowiednia liczba kropek, żeby nakleić je pionowo. Naklejamy je w odpowiednich odległościach, żeby stworzyć tak zwaną regułę dłoni, czyli przestrzeń, która powinna zniechęcić ptaki do przelatywania przez szyby – mówi Małgorzata Pietkiewicz.
Aby zająć się ochroną ptaków nie trzeba być wykwalifikowanym biologiem czy ornitologiem – trzeba chcieć. Wystarczy dołączyć do Fundacji Szklane Pułapki lub po prostu zgłaszać miejsca, w których ptaki są narażone na kolizję z szybami.
