– Jest cała masa badań, która wskazuje, że ludzie samotni chorują częściej, są nieszczęśliwi, mają obniżoną jakość życia itd. Stąd moje zainteresowanie, bo jest to z jednej strony temat, który odpowiada mi, w mojej drodze badawczej. Mnie interesują doświadczenia choroby, doświadczenia zachowań samobójczych – mówi prof. dr hab. Dariusz Galasiński, Wydział Filologiczny UWr.
Profesor jest autorem książki poświęconej listom samobójczym pisanym przez mężczyzn. W swoich badaniach chce się skupić na samotności rozumianej na różne sposoby. Liczy również na to, że zdobyta wiedza przełoży się na lepsze życie w społeczeństwie.
– Moim marzeniem byłoby zachęcić np. do współpracy lekarzy i powiedzieć im jak oni mogliby rozmawiać z pacjentem, który jest na przykład samotny. To nie jest tylko smutne, ja mam nadzieję, że to będzie pozytywny wkład w rozumienie ludzi, ale również w pomoc ludziom – dodaje prof. dr hab. Dariusz Galasiński, Wydział Filologiczny UWr.
Profesor do swojego projektu chce zaprosić lekarzy oraz naukowców z kraju i świata, którzy wspólnie poszukają strategii i sugestii radzenia sobie z samotnością. Badacz podkreśla, że wykluczenie to temat, o którym nikt nie lubi mówić, ale pandemia zwielokrotniła skalę problemu.
– Nasza strona internetowa, która powstanie pewnie niedługo, będzie miejscem dla ludzi, którzy są samotni, którzy będą mogli na niej dzielić się swoimi doświadczeniami. Ja bym bardzo chciał zachęcić tych ludzi do współpracy, do tego, aby nam opowiadali o swoich doświadczeniach, a my będziemy z tego robić, mam nadzieję, ciekawsze badania, szczególnie w wypadku samobójstw i samotności mam nadzieję, że uda nam się wypracować pewne sugestie – mówi prof. dr hab. Dariusz Galasiński, Wydział Filologiczny UWr.
Profesor w ramach Inkubatora chce zrobić badania pilotażowe z kilku obszarów, a w najbliższych miesiącach starać się o wewnętrzne finansowanie.
– Nawiązałem współpracę z moim byłym magistrantem z Uniwersytetu Zielonogórskiego, który za parę dni wyjeżdża na Svalbard i będziemy się zastanawiać, czym jest samotność polarnika. Oni też są jakoś tam samotni, wyjeżdżają na rok do stacji polarnej i są przynajmniej w jakimś odosobnieniu, czy to jest samotność czy nie, zobaczymy, ale to jest jakieś odosobnienie. Takie badania mają przełożenie na przykład na to, co robi NASA – podkreśla prof. dr hab. Dariusz Galasiński, Wydział Filologiczny UWr.
