– Już od samego początku formula kongresu była taka bardzo interdyscyplinarna i zależy nam na takim faktycznie bardzo szerokim pojęciu. Lituaniści jako faktycznie badacze nie tylko języka, nie tylko kultury, ale również stosunków międzynarodowych, polityki itd. My jesteśmy bardzo blisko, jesteśmy sąsiadami, mamy wspólną historię, ale jednak dalej Litwa pozostaje takim krajem prawie egzotycznym, że faktycznie ta wiedza jest taka bardzo, bardzo minimalna – mówiła dr Tatjana Vologdina kierowniczka Studium Języka i Kultury Litewskiej UWR.
Międzynarodowy Kongres Lituanistów w tym roku odbywa się po raz siódmy. Jest to wydarzenie, które jest miejscem do wymiany wiedzy i badań nad litewską historią, językiem i literaturą ale także okazją do pokazania litewskiej kultury.
– W tym roku świętujemy stulecie święta pieśni. Jest to święto, które zostało wpisane do listy UNESCO jako niematerialne dziedzictwo. Odbywało się w Kownie 100 lat temu i w tej chwili co kilka lat również na Litwie jest to świętowane. W tym roku mamy stulecie, więc w związku z tym będziemy prezentować pieśni wielogłosowe litewskie – mówiła Katarzyna Pyrka prezeska fundacji Pobliża.
Przy przygotowaniu kongresu pomagali studenci. Studium języka i kultury litewskiej. Dwuletnie studium cieszy się popularnością wśród studentów Uniwersytetu Wrocławskiego.
-Moje zainteresowania badawcze, jako że jestem studentem polonistyki, obracają się głównie wokół kresów wschodnich, głównie pogranicza Białorusi i Litwy i że mieliśmy na naszym instytucie plakaty tego koła, to zainteresowałem się bardziej i stwierdziłem, że to jest doskonała możliwość poszerzenia swoich zainteresowań badawczych, więc stwierdziłem, że spróbuję. Zacząłem się uczyć litewskiego, już byłem na jednym wyjeździe do Wilna na miesiąc.
– Ja o studium dowiedziałam się, stojąc w kolejce do dziekanatu. Była to dosyć długa kolejka. I w trakcie całego tego cyklu oczekiwania udało mi się podjąć decyzję, przejść przez cały proces myślowy, odnoszący się do tego, że kiedy natrafi mi się okazja nauki języka litewskiego, podszyta też ciekawością właśnie, jaka taka naprawdę jest ta kultura Litwy. I to mnie właśnie zachęciło i była to taka dosyć spontaniczna decyzja.
– Zaczęło się wszystko od tego, że odkryłam moje korzenie litewskie z których mniej lub więcej zdawałam sobie sprawę, jednak nigdy ich nie zgłębiałam, ale zawsze gdzieś we mnie była jakaś taka chęć nauki litewskiego i nagle po prostu znikąd znalazłam plakat naszego studium, który zachęcał do dołączenia mówili studenci studium języka i kultury litewskiej na Uniwersytecie Wrocławskim.
Wykłady podczas VII Międzynarodowego Kongresu Lituanistów odbywały się w trzech językach po polsku, angielsku i litewsku.
