Miliony dla badaczy z Politechniki Wrocławskiej

Politechnika Wrocławska wspiera swoich na każdym kroku, również finansowo. Dzięki temu zespoły badawcze mogą w pełni skupić się na pracy, zamiast myśleć o budżecie.

— Ten projekt polega na wsparciu zespołów badawczych, czyli inwencja i idea podstawowa tego projektu to jest zintensyfikować działania wszystkich badaczy Politechniki Wrocławskiej, żeby modyfikowali swoje zespoły albo tworzyli nowe, interdyscyplinarne, międzywydziałowe, czyli chcielibyśmy, żeby wydziały zaczęły ze sobą się silniej integrować i współpracować. Dwie podkomisje pracowały ponad 40 godzin każda, żeby wybrać tych 16 projektów, ale to co jest sukcesem tego programu to jest to, że w tych wszystkich wnioskach zaproponowano 122 zespoły i łącznie ponad 1000 pracowników Politechniki Wrocławskiej były zaangażowanych w tych zespołach — informuje prof. dr hab. inż. Dariusz Łydżba, Prorektor, Politechnika Wrocławska.

— W tym projekcie będziemy wykorzystywać transmisyjną mikroskopię elektronową w cieczy, tzw. Liquid Cell. To jest taka metoda dosyć niszowa, wykorzystywana właśnie do obserwacji in situ, czyli prowadzonych w czasie rzeczywistym w nanoskali i będziemy obserwować np. korozję elektrochemiczną, biomineralizację, procesy elektroosadzania oraz różne reakcje chemiczne indukowane wiązką elektronu. Nasz kierownik projektu Andrzej Żak jest osobą taką, która jest dosyć otwartą na wszelkie współprace, więc znał już sporo osób po prostu z wcześniejszych współprac i wpadł na taki pomysł, żeby wykorzystać właśnie już sprzęt, który mamy w pracowni do tego, żeby poszerzyć horyzonty i zaprosić więcej osób — stwierdza Olga Kaczmarczyk, Wydział Chemiczny, Politechnika Wrocławska.

— Projekt nazywa się zNURTEM i będzie dotyczył probabilistycznej analizy stabilności jaskiń lawowych. Będziemy się zajmować w projekcie zarówno modelowaniem numerycznym, jak i badaniami laboratoryjnymi, próbek skał właśnie pobranych z jaskiń lawowych na Ziemi, po to, żeby nasze wyniki stosować i aplikować do zagadnień pozaziemskich, czyli jaskiń pozaziemskich, głównie na Księżycu. Mamy przedstawiciela Wydziału Mechanicznego od modelowania spękań, mamy przedstawicieli Wydziału Górnictwa od makroskopowego badania skał oraz wiążemy tutaj jeszcze specjalistę z Wydziału Budownictwa od mikrostruktury i modelowania numerycznego. Dodatkowo zespół będzie współpracował z zespołem geologów planetarnych z Uniwersytetu w Padwie, który to zespół zajmuje się właśnie tymi badaniami od strony geologicznej jaskiń lawowych no i my będziemy tutaj uzupełniać ich kompetencje — wspomina dr hab. inż. Marcin Chwała, Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego, Politechnika Wrocławska.

— Jest to w skrócie Digit One, pracujemy wspólnie z Wydziałem Mechanicznym nad stworzeniem bliźniaka cyfrowego dla napędów na przykład pojazdów elektrycznych — oznajmia dr inż. Karol Najdek, Wydział Elektryczny, Politechnika Wrocławska.

— Współpracujemy razem, jakby tutaj właśnie w aspekcie my od strony bardziej mechanicznej, Wydziału Elektrycznym bardziej elektrycznym. Tak jak kolega wcześniej wspominał, właśnie urządzenie jakby lokujemy w nowym budynku GEO, który został wybudowany już około 4-5 lat temu na grobli. I tam chcemy jakby taką bazę główną naszą osadzić, ale też istotne jest dla nas, żeby ta baza mogła być używana też w razie czego w przyszłości przez inne osoby. Bo tak jak na wystąpieniu tutaj ostatni profesor wspomniał, tak naprawdę to nie jest nasze prywatne. To jest społeczeństwo, to społeczeństwo te pieniądze tutaj nam daje, a my chcemy zrobić najlepszą robotę jaką możemy. Zaczynamy teraz, no to już w głowie rodzą się pomysły, no bo na całe szczęście ten proces zdobywania środków okazał się tutaj skuteczny — opowiada mgr inż. Adam Kamiński, Wydział Mechaniczny, Politechnika Wrocławska.

— Projekt jest przedsięwzięciem interdyscyplinarnym. Wiąże się z projektowaniem, wytwarzaniem i badaniem nowych typów układów, w których badamy silne sprzężenie światła z materią. No i do tego niestety potrzebujemy bardzo szerokiego działania i szerokiej kompetencji. I stąd właśnie pomysł na konsolidację środowiska na Politechnice Wrocławskiej z różnych wydziałów. Z Wydziału Chemicznego, z Wydziału Elektroniki i Fotoniki i Mikrosystemów, jak również z Wydziału Podstawowych Problemów Techniki, żeby z prosta temu zadaniu. To, co powiedziałem w moim wystąpieniu, kiedy odbierałem nagrodę, kluczowe było środowisko, jakie poznałem w momencie, kiedy delegowano mnie do bycia członkiem Academia Professorum Iuniorum. To jest takie środowisko, które zrzesza najbardziej wartościowych młodych pracowników nauki na Politechnice Wrocławskiej. I to właśnie w tym środowisku wykuwał się pomysł tego projektu — komunikuje dr hab. inż. Marcin Syperek, Wydział Podstawowych Problemów Techniki, Politechnika Wrocławska.

— Było to wyzwanie, ale my nie boimy się żadnych wyzwań i jakby, jak to się mówi, sky is the limit — podsumowuje Olga Kaczmarczyk.