Najsłynniejsza powieść Lema na deskach Teatru Polskiego

Solaris, czyli jedna z najsłynniejszych powieści Stanisława Lema na deskach Teatru Polskiego we Wrocławiu. Ten spektakl to filozoficzna opowieść o granicach Poznania,  sile pamięci oraz o tęsknocie za tym co utracone.

[ZT]88999[/ZT]

Historia skupia się na losach Krisa Kelvina, który przybywa na planetę Solaris w ramach misji badawczej. Szybko okazuje się, że to nie klasyczna wyprawa naukowa – ocean pokrywający planetę materializuje jego najgłębsze wspomnienia i traumy. Kelvin musi zmierzyć się z własnym „wyrzutem sumienia”, z tym, co utracił i czego nie był w stanie ocalić.

Twórcy spektaklu wskazują na głęboko osobisty i uniwersalny wymiar opowieści. Lem, który przeżył zagładę i nosił w sobie niewyrażoną traumę, stworzył dzieło przypominające polskie „Dziady” – spotkanie ze zmarłymi i niezamkniętą przeszłością. Ocean Solaris staje się dla bohaterów symboliczną szansą na ponowne przeżycie i przepracowanie bólu – przez kontakt z osobami, które kochali: matką, małżonkiem, dzieckiem.

Adaptacja powieści była wyzwaniem – książka liczy blisko 300 stron, a spektakl musiał zostać skrócony do 1,5 godziny. Kluczowe okazało się więc precyzyjne wybranie najistotniejszych fragmentów i wątków.

To pierwszy spektakl za kadencji nowego dyrektora Michała Zadary. Proces jego powstawania rozpoczął się jeszcze przed jego oficjalnym objęciem funkcji. Zadara podkreśla, że istotą jego działań było usprawnienie współpracy między działami teatru. Efekt? Dobrze funkcjonująca maszyna teatralna, która – niezależnie od tego, czy widzowie są fanami science fiction – działa spójnie i przekonująco.